Η ΑΕΚ πήρε ανάσα στον τελικό της ντροπής

Ηταν από την αρχή φανερό το άγχος και των δύο. Ο φόβος και των δύο.
Φοβόταν ο Ατρόμητος το θεριό και το θεριό τον Ατρόμητο. Ο τσαμπουκάς των
ΑΕΚτσήδων πριν από την έναρξη του τελικού σμπαράλιασε ακόμη περισσότερο
την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του Μανόλο Χιμένεθ. Την ίδια ζημιά
έκανε και στην συγκέντρωση του Ισπανού προπονητή, ο οποίος έφτιαξε
μέτριο άξονα και άφησε μέτριο τον άξονα της ΑΕΚ μέχρι και τα βάθη του β'
ημιχρόνου. Ηρθε μια ενέργεια από τον "κάνω τη διαφορά" Νάτσο Σκόκο και
ένα λάθος του βοηθού, για να επιτρέψουν στον Νίκο Λυμπερόπουλο να βάλει
τσιρότο στο στόμα αυτών που τον αποκαλούσαν "άτιτλο" για να τον μειώσουν
και να βάλει την ΑΕΚ μπροστά.

Οταν πέταξε από πάνω του το άγχος και τον φόβο και άρχισε να
απελευθερώνεται, ο Ατρόμητος του Δώνη μπήκε, στο β' ημίχρονο, στο
παιχνίδι. Εκμεταλλεύτηκε τη ζαλάδα του Χιμένεθ, που δεν έλεγε να
βελτιώσει τον άξονα για να δώσει στην ΑΕΚ το δικαίωμα να κρατήσει τη
μπάλα και να ελέγξει το παιχνίδι, και έφτιαξε ευκαιρίες. Δεν τα κατάφερε
όμως να βάλει πιο δύσκολα στο φαβορί. Κι όταν ο Χιμένεθ κατάφερε να
συνέλθει και να βάλει τον Καφέ στο τερέν, ο τελικός έληξε. Κι άρχισε
αυτό το καφριλίκι των οπαδών της ΑΕΚ. Ηρθαν και αυτοί, μετά από όλους
τους άλλους, να αποδείξουν ότι στην Ελλάδα δεν μένει, τελευταία, τίποτα
όρθιο. Οσα είδαμε χθες στο τερέν του ΟΑΚΑ μας θέτουν το ερώτημα: τι θα
είχε συμβεί, τι θα είχε γίνει αν η ΑΕΚ είχε ηττηθεί; Θα είχαμε νεκρούς
ποδοσφαιριστές; Νεκρούς οπαδούς; Νεκρούς εργαζόμενους; Πόσο πιο κάτω θα
φτάσει η Ελλάδα, στο ποδόσφαιρο; Λίγο πιο κάτω από όσο σκοπεύει να
φτάσει η Ελλάδα και μαζί της η ελληνική κοινωνία.

Η βραδιά του Σαββάτου (30/04) ήταν, θεωρητικά, αυτή της μεγαλύτερης
γιορτής του ποδοσφαίρου. Γι' αυτό αποφάσισαν να πάνε στο ΟΑΚΑ όλοι αυτοί
οι κανονικοί άνθρωποι, με τις οικογένειες, με τα παιδιά, τους
παππούδες, τις γυναίκες. Μετά από όλα αυτά βεβαίως όλοι αυτοί δεν θα
ξαναπατήσουν. Θα αφήσουν ελεύθερο το γήπεδο σε όλα αυτά τα καφράκια, που
η διοίκηση του κράτους, του ποδοσφαίρου, μαζί με τους επιχειρηματίες
των ΠΑΕ τους επιτρέπουν να κάνουν τα γήπεδα τσιφλίκια τους.

Η ΑΕΚ τον είχε ανάγκη αυτόν τον τίτλο. Η Ελλάδα όμως δεν τον είχε ανάγκη
αυτόν τον τελικό που την πήγε ακόμη πιο πίσω. Θα αναρωτιόμουν αν
ντρέπονται για αυτό το ποδόσφαιρο που έχουν φτιάξει αυτοί που το
διοικούν και αυτοί που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά σε αυτό. Εχω
πάψει όμως εδώ και καιρό να αναρωτιέμαι. Τις έχουμε πάρει τις
απαντήσεις. Ντροπή!

Η βουβαμάρα του ΟΑΚΑ, μιας πλατείας 35 χιλιάδων ανθρώπων, που θεωρητικά
είχαν λόγο να πανηγυρίσουν και να γλεντήσουν για την κατάκτηση του
κυπέλλου από την αγαπημένη τους ομάδα, απαντά από μόνη της στο αν η μάζα
θέλει ή όχι, αντέχει ή όχι την καφρίλα των γηπέδων. Μόνο που κανείς
στην Ελλάδα, από όσους τη διοικούν, δεν έχει τα κότσια και τη διάθεση να
τα βάλει με τους λίγους και να λυτρώσει τους πολλούς, παραδίδοντάς τους
πίσω το αγαπημένο τους παιχνίδι, το κανονικό ποδόσφαιρο.