Με μία συνέντευξη-ποταμό στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, ο διακεκριμένος μουσικοσυνθέτης, Μίκης Θεοδωράκης, μίλησε για όλους και για όλα, αμέσως μετά τη μεγαλειώδη ομιλία που πραγματοποίησε ενώπιον χιλιάδων πολιτών στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης.
Καυστικός, αλλά πάντοτε με χιούμορ, κατακεραύνωσε τα κακώς κείμενα του πολιτικού συστήματος, κάνοντας και μια εκ βαθέων αυτοκριτική: «Παλιότερα, όταν ασχολούμουν με τα πολιτικά και αυτά δεν έβλεπα διέξοδο, διότι έβλεπα ότι το σύστημα είναι πάνοπλο. Δεν μπορείς να το χτυπήσεις κατακέφαλα, γιατί θα φας το κεφάλι σου, όπως το φάγαμε με τον Εμφύλιο Πόλεμο και με τους αγώνες της Δημοκρατίας, με τη Δικτατορία και μετά. Δεν είναι ωραίο να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Τι έγινε, όμως, τώρα; Αυτοί (σ.σ. οι πολιτικοί) ξεπέρασαν τα εσκαμμένα».
Μιλώντας για την κυβέρνηση, ο Μίκης έκανε λόγο για «άνευ προηγουμένου αναισθησία», ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί τόσο στον πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, όσο και στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Θεόδωρο Πάγκαλο: «Βλέπουμε έναν Γιωργάκη, ο οποίος φαίνεται ότι “κουρδίζεται” σαν ένα ηλεκτρονικό και πάει μπροστά. Γελάει, λέει ψέματα και δεν καταλαβαίνει τίποτα. Δηλαδή, τέτοια αναισθησία, ένας άνθρωπος, ο οποίος κυβερνά και βλέπει 500.000 κόσμο έξω, βλέπει κάτι αυθόρμητο από κόσμο που φωνάζει “Πεινάμε” και αντί να στενοχωρηθεί, πάει βόλτες στο Λονδίνο με τη γυναίκα του, για να ψωνίσει. Ο άλλος, ο φίλος μου ο Πάγκαλος, πάει βόλτες με τη γόνδολα. Τι αναισθησία αυτή;».
Μέσα από τον λόγο του, εξέφρασε την αγάπη του για την Ελλάδα και ζήτησε την εκδίωξη της τρόικας, προτάσσοντας την ιδέα της ουδετερότητας, μέσω της ειρήνης και του πολιτισμού. «Η Ελλάδα από το 1830 πληρώνει το γεγονός ότι κατέχει μια θέση που τη θέλουν και οι ανατολικοί και οι δυτικοί. Να γίνουμε η Ελβετία, αλλά της ειρήνης, όμως, και του πολιτισμού. Όχι του χρήματος. Αυτή είναι μια ιδέα που την έχω καλλιεργήσει από παλιά, από τότε που πήγα στη Γαλλία και μίλησα με τον Μιτεράν (σ.σ. πρώην πρόεδρο της Γαλλίας). Ενθουσιάστηκε και μου είπε: "Θέλω να γίνω εισηγητής αυτής της ιδέας, οι Δελφοί και η Ολυμπία να γίνουν το κέντρο της ειρήνης". Θέλουμε ουδετερότητα. Ουδετερότητα σημαίνει δεν πληρώνουμε πολεμικές δαπάνες. Αυτό πρέπει να δημιουργήσουμε. Όλα τα άλλα δεν έχουν καμία σημασία. Μόνοι μας, εδώ, ουδέτεροι αλλά και με όλους μαζί».
Ο Παπαληγούρας, η Μόσχα και η συνεστίαση της ΕΡΕ
Οσμή και γεύση από τα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας έδωσε στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο ο Μίκης Θεοδωράκης.
Περιγράφοντας τον εθνικό διχασμό με τα μελανότερα χρώματα, αναφέρθηκε στο επεισόδιο που διαδραματίστηκε τα Χριστούγεννα του 1966 ανάμεσα στον ίδιο και τον υπουργό της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) και πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Παναγή Παπαληγούρα, ο οποίος διεπνέετο τότε (αλλά και μετά) από ακραιφνή αντικομμουνισμό τόσο, ώστε να ασχολείται με τη χιλιομετρική απόσταση Αθήνας - Μόσχας.
Ο Μίκης είχε βγει τότε, για να δειπνήσει με ένα φιλικό ζευγάρι στην Κηφισιά, όταν ξαφνικά βρέθηκε σε ένα κέντρο διασκεδάσεως, όπου χωρίς να το ξέρει πραγματοποιούνταν συνεστίαση της ΕΡΕ. Αμέσως μόλις μπήκε στο κέντρο, αν και επικράτησε παγωμάρα, πολλά ήταν τα μέλη της τότε κυβέρνησης Καραμανλή που έσπευσαν να κάνουν χειραψία μαζί του. Όλοι, με εξαίρεση τον Παναγή Παπαληγούρα, ο οποίος τράβηξε το χέρι του απότομα, λέγοντας ειρωνικά προς τους παρευρισκομένους: «Ιδού, κύριοι, ποια είναι η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα από τη Μόσχα». Και τότε, ο Μίκης, με αρκετή δόση χιούμορ, του απάντησε: «Αλήθεια, είστε και εσείς από τη Μόσχα;».
Οι «Αγανακτισμένοι» και ο Μπουτάρης
Ο διακεκριμένος μουσικοσυνθέτης, αναφερόμενος στο κίνημα των «Αγανακτισμένων», επεσήμανε ότι «το ζήτημα ήταν και παραμένει εάν ο λαός βρει τη δύναμη και μπορέσει να ξεφύγει. Δηλαδή οι 500.000, το 1 εκατομμύριο, τα 2 εκατομμύρια, τα 3 εκατομμύρια, που κάνουν μια κινητοποίηση, που θα ξέρουν πού θα πάει. Εγώ, λοιπόν, πιστεύω ότι όταν οι ξένες δυνάμεις, και οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι και οι Κινέζοι σέβονται τη δύναμη του λαού, όταν δουν το λαό να σηκώνεται επάνω. Ήδη με το πρώτο που κάνουμε, ανεβαίνουμε στην εκτίμηση του κόσμου».
Αναφερόμενος στο κίνημα των «Αγανακτισμένων», επεσήμανε ότι «το ζήτημα ήταν και παραμένει εάν ο λαός βρει τη δύναμη και μπορέσει να ξεφύγει. Δηλαδή οι 500.000, το 1 εκατομμύριο, τα 2 εκατομμύρια, τα 3 εκατομμύρια, που κάνουν μια κινητοποίηση, που θα ξέρουν πού θα πάει. Εγώ, λοιπόν, πιστεύω ότι όταν οι ξένες δυνάμεις, και οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι και οι Κινέζοι σέβονται τη δύναμη του λαού, όταν δουν τον λαό να σηκώνεται επάνω. Ήδη με το πρώτο που κάνουμε, ανεβαίνουμε στην εκτίμηση του κόσμου».
Δεν παρέλειψε, επιπλέον, να αναφερθεί και στη διαμάχη του με τον Γιάννη Μπουτάρη, τονίζοντας ότι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης έκανε στροφή 180 μοιρών μέσα σε μόλις ένα εικοσιτετράωρο, καθώς δέχθηκε ισχυρές πιέσεις, μετά και την άρνησή του να παραχωρήσει την πλατεία Αριστοτέλους για την ομιλία και τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.